Bezinnen & verdiepen
Ons programma
|
TERUGBLIK
|
Rijkdom in één koffer? Een getuigenis na de zomerretraite in de Oude Abdij Drongen.
De stap gewaagd. Alleen naar een abdij in België en nog nooit alleen zover gereden!
Maar met een doel, op een keerpunt in mijn leven. Kon ik mijn geluk nog halen uit de dingen die ik deed: mijn werk in het onderwijs, de consumptiemaatschappij? De mentaliteit van de mensen in mijn omgeving? Waar ging het eigenlijk nog om...
Dat alles stond me al langere tijd tegen, ik had daar al grotere afstand van genomen.
Afstand van materialistische dingen, keuzes in voeding bijvoorbeeld maar ook zelfs van mensen...
En iets bleef mij maar trekken, honger naar “Levend Voedsel” en daar was ik naar op zoek. Met de voeding uit mijn jeugd mocht ik verder aan de slag...
Op 20 juli jl. was er een rustplaats op mijn zoektocht, in Drongen.
Er kwam hier een prachtige omgeving, lieve medemensen en een geweldige begeleiding op mijn pad. En dan 8 dagen stil... Naar het dagelijkse gesprek met mijn begeleidster keek ik uit, maar niet eens om het praten... Er wachtte een luisterend oor, het was een weldaad!
Natuurlijk had ik me iets voorgesteld van wat me te wachten stond. Maar dit overtrof alles!
Het was zeker geen vakantie, hoofdpijn kreeg ik zelfs en ook door diepe dalen ben ik die 8 dagen gegaan!
Maar het was goed, die storm in mij…
Ik mocht zelfs in de storm, maar ook in de luwte, ontmoeten... daar bij dat donkere kruis in de kapel... Ik heb daar kunnen afgeven, maar zoveel meer teruggekregen en dát had ik niet kunnen bedenken! Dat ik zoveel van mijzelf in die Bijbelteksten ben gaan lezen... Maar als God daarin spreekt en hij werkt daarmee óók in mij, dan gáát het dus ook over mij. Die ontdekking, andere ogen en oren mogen ontvangen, was het grootste cadeau!
Ik kon er alleen maar heel blij van worden!
En dan weer naar huis, met mijn koffer met bagage naar de auto en de TomTom aanzetten. Ik moet de knop "mijn bestemming" intoetsen. Mijn bestemming voor dat navigatieapparaat is mijn huisadres. Maar voor mij? Welke richting, welke bestemming geeft Hij mij aan? En met wat voor een bagage in mijn koffer?
Ik heb tijdens mijn verblijf in de abdij nieuwe bagage gekregen die ik mee mag nemen; die ik koester en waar ik nooit afstand meer van zou kunnen doen. Wat een rijkdom mag ik meedragen! Want rijkdom hoeft niet zwaar en veel te zijn. Eigenlijk past het in één koffer, als ik maar de juiste spullen uitkies die met mij meegaan...
Annelies B.
De stap gewaagd. Alleen naar een abdij in België en nog nooit alleen zover gereden!
Maar met een doel, op een keerpunt in mijn leven. Kon ik mijn geluk nog halen uit de dingen die ik deed: mijn werk in het onderwijs, de consumptiemaatschappij? De mentaliteit van de mensen in mijn omgeving? Waar ging het eigenlijk nog om...
Dat alles stond me al langere tijd tegen, ik had daar al grotere afstand van genomen.
Afstand van materialistische dingen, keuzes in voeding bijvoorbeeld maar ook zelfs van mensen...
En iets bleef mij maar trekken, honger naar “Levend Voedsel” en daar was ik naar op zoek. Met de voeding uit mijn jeugd mocht ik verder aan de slag...
Op 20 juli jl. was er een rustplaats op mijn zoektocht, in Drongen.
Er kwam hier een prachtige omgeving, lieve medemensen en een geweldige begeleiding op mijn pad. En dan 8 dagen stil... Naar het dagelijkse gesprek met mijn begeleidster keek ik uit, maar niet eens om het praten... Er wachtte een luisterend oor, het was een weldaad!
Natuurlijk had ik me iets voorgesteld van wat me te wachten stond. Maar dit overtrof alles!
Het was zeker geen vakantie, hoofdpijn kreeg ik zelfs en ook door diepe dalen ben ik die 8 dagen gegaan!
Maar het was goed, die storm in mij…
Ik mocht zelfs in de storm, maar ook in de luwte, ontmoeten... daar bij dat donkere kruis in de kapel... Ik heb daar kunnen afgeven, maar zoveel meer teruggekregen en dát had ik niet kunnen bedenken! Dat ik zoveel van mijzelf in die Bijbelteksten ben gaan lezen... Maar als God daarin spreekt en hij werkt daarmee óók in mij, dan gáát het dus ook over mij. Die ontdekking, andere ogen en oren mogen ontvangen, was het grootste cadeau!
Ik kon er alleen maar heel blij van worden!
En dan weer naar huis, met mijn koffer met bagage naar de auto en de TomTom aanzetten. Ik moet de knop "mijn bestemming" intoetsen. Mijn bestemming voor dat navigatieapparaat is mijn huisadres. Maar voor mij? Welke richting, welke bestemming geeft Hij mij aan? En met wat voor een bagage in mijn koffer?
Ik heb tijdens mijn verblijf in de abdij nieuwe bagage gekregen die ik mee mag nemen; die ik koester en waar ik nooit afstand meer van zou kunnen doen. Wat een rijkdom mag ik meedragen! Want rijkdom hoeft niet zwaar en veel te zijn. Eigenlijk past het in één koffer, als ik maar de juiste spullen uitkies die met mij meegaan...
Annelies B.
Ruusbroeckapel
|
Kruis van Hoenraet
|
